100 herinneringen, 43 magneten en 1 traan...
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
11 Juni 2012 | Rusland, Sint-Petersburg
11 juni 2012
St. Petersburg
Liefste allemaal,
60 foto's, 43 magneten, 20 souvenirs, 3 vuilniszakken, 1 traan en honderden herinneringen.... Misschien kunnen jullie het wel raden, het inpakken is begonnen!
Zoals de meeste van jullie al weten zijn we gisteravond naar een onvoorstelbaar mooi ballet geweest, "het zwanenmeer" echt om nooit te vergeten. Het verhaal is wonderbaarlijk goed uitgebeeld in dans en je hoorde dan ook menig vrouw een traantje wegslikken. Heel bijzonder om meegemaakt te hebben!
En nadat we terug waren op de Arcadia werd er dan ook in de crewbar met vol lof over gesproken. Over de hele dag eigenlijk! Rusland was voor ons, Isaac en mijzelf, ook een heel spektakel... In de morgen hebben we lekker rustig aan gedaan, je kent het wel:p en rond 11 uur wilde we van de boot af, nou... Russen willen niemand in hun land! Het duurde anderhalf uur tot we door de beveiliging heen waren! Toen we dat eindelijk overleeft hadden waren er geen taxi's of iets wat daarop leek. We besloten dus maar te gaan lopen. Onderweg werden we bijna berooft door de maffia en aangevallen door een pitbull! Nah, dat overdreef ik een beetje, maar zo ongeveer was het wel!
Toen we in ons beste rus gevraagd hadden waar we heen konden en hoe kwamen we in de bus 7 terecht. Die ons bracht naar het raadhuis plein. Ontzettend indrukwekkend! En de nodige foto's zijn ook weer gemaakt! Na een heel eind door St. Petersburg gelopen te hebben en de laatste souvenirtjes te hebben gekocht waren we wat hongerig. Dit is het punt waarop ik jullie me laatste reisverslag heb gestuurd. In een sushi restaurant! De wifi was goed, maar de sushi nog veel beter! Yummmm! Soms heb je dat gewoon even nodig, ongeacht de kosten:p zoals algemeen bekend is Rusland nogal... Naja, niet goedkoop! Maar nu geniet ik er nog maar lekker van, over een weekie word alles weer stukke duurder, dus... Doen wat niet later kan zullen we maar zeggen! Hahahaha....
Na de sushi was het tijd om te gaan, want 6:50 pm was verzameltijd voor het ballet! Dus 4 uur uiterlijk moesten we bij de bus zijn. Maar goed, Isaac kon het niet laten om nog de nodige foto's overal van te maken, dus kwart over 4 bij de bus. De 7 kwam er gelijk aan dus dat was prachtig! Een half uur later zouden we dan bij de terminal halte zijn en ons klaarmaken, zeeën van tijd! Nee... Dat ging dus niet zo, maar zo: kwart over 4 bij de bus, bus 7 was daar en wij gaan erin. Even checken in ons beste Russisch of dit de goede bus was, nou dat was het dus niet.... Zeiden ze. Nou, ik begreep er echt helemaal niks van! Bus 7 heen is toch ook bus 7 terug, dat is toch logisch?! Maar ik was even vergeten dat we in Rusland waren:s dus na 3 kwartier disscuseren met een mevrouw, terwijl de buschauffeur gewoon doorreed raakte we steeds verder weg van waar we wilde zijn, dachten we... Dus toen zijn we maar uitgestapt, inmiddels kwart over 5 denken we in de goeie bus te zitten. Bus 9, snappen jullie het nog? En daar was onze reddende engel! Een engels sprekende rus! Woehoeeeeeeeee! Inderdaad deze bus zou gaan waar wij heen moesten, maar waarom zijn we niet gewoon met de 7 gegaan, vraagt de man. Dus wij uitleggen wat ons allemaal overkomen was en de man moest lachen. En toen wij vroegen of we 6 uur op het schip zouden halen begon hij nog harder te lachen! Nou kun je je voorstellen dat ik op het moment helemaal in de stress raak?! Deze bus zou er een uur over doen, ipv het half uur dat bus 7 er over doet.
Joepie....
Maar goed. 6 uur bij de bushalte, rennen naar het schip, ongeveer 15 min, (ja, ik heb 15 minuten volle snelheid gerent, na een hele dag rondlopen!!!!) en dan, shit! Weer een lange rij voor beveiliging, maar Isaac: "today is the day, I don't do lines!" dus, zoals een man beaamt houd hij zich aan zijn woord en stapt voorin de rij, waardoor alle passagiers een beetje dommig naar hem staren, tot ze realiseren dat hij voor aan het dringen is en dat de domheid overslaat in pure woede.... Ik durf dus niet meer en sluit netjes achter aan (ik heb inmiddels nog een half uur voor het ballet...) maar Isaac stormt naar me toe, pakt me hand en begint te roepen, "PERSONEEL, PERSONEEL!" nou ik kon we door de grond zakken... Maar binnen 5 minuten waren we in onze cabin's en heb ik me super tempo omgetoverd van een ramptoerist naar een ballerina, ja... Ik weet wel dat ik zelf niet zo lenig ben, maar moet toch een beetje in de stemming komen! En ja hoor, kwart voor 7 zijn wij als eerste bij de bus om naar "het zwanenmeer" te gaan! Wat een prestatie!
En de show was zoals ik al zei spectaculair! Ons verhaal van de dag was een grote hit in de crewbar en tot de dag van vandaag praat iedereen, inclusief boze gasten, er nog over! Hahahaha, vifa la Russia!
Na de crewbar kwam Isaac voor de verandering is in mijn cabin overnachten... "Ik jo ban jo..." "ik ook van jou..." en zo kwam er een eind aan deze fantastische dag.
Vandaag moest ik alleen in de ochtend werken. Vol vol vol, vanwege mijn beste seminar ooit. En eindelijk, I'm back in the game! Leuk geld voor een ochtendje werken, maar toen ging het serieuze werk beginnen... Erg tegenop gezien, maar als ik dit schrijf is het grootste deel gebeurd.
9 maanden in 1 koffer, 1 trolly en 4 tassen... En mam... Kun je een nog een lege trolly meenemen:p, ik geloof dat ik een maandje tekort kom:p...
Na ik zit nu wel te grappen, maar dat is omdat Isaac me net kwam opvrolijken. De eerste regel in deze blog is van voordat hij kwam. Ik vond het moeilijk om me kamertje zo leeg te schrapen... Alles van de muren, uit de kast, van de kast, van het bureau... Zo kaal is deze kamer nog nooit geweest. Wel is het lekker om alleen te zijn. Me spullen staan gewoon lekker overal en nergens en hoef met niemand rekening te houden.
Ook kan ik lekker uiteten voor al het geld dat ik gevonden heb! 20 dollar, 15 pond en nog een beetje! Ik zeg op die leminex ermee en op naar de grill! Hihihi...
Maar dat stond al geplant, maar een beetje extra money is altijd goed:)
Tijdens ons laatste dinertje (voorlopig) ga ik hem iets geven wat hij pas open mag maken als ik weg ben. Dan heeft het meer waarden... Zoals ik al zei heb ik hem een brief geschreven. Iets was ik niet kon verwoorden heb ik af laten drukken. Een mooi aandenken van ons samen:) ook gaan we tijdens deze laatste date maar is telefoonnummers en email adressen uitwisselen, word wel eens tijd denken jullie ook niet:p! Ja, haha, grappig...
Naja, jullie weten wat ik bedoel!
En dan morgen ben ik in Helsinki, mijn allerlaatste poort voor dit spectaculaire avontuur.
Ik ga hier is even lekker van genieten, en in een volgend blog zal ik jullie vertellen of dit een nieuwe vakantie bestemming is of niet! Haha....
Een hele dikke kus vanuit Rusland!
Niets dan liefs, jullie Tess
St. Petersburg
Liefste allemaal,
60 foto's, 43 magneten, 20 souvenirs, 3 vuilniszakken, 1 traan en honderden herinneringen.... Misschien kunnen jullie het wel raden, het inpakken is begonnen!
Zoals de meeste van jullie al weten zijn we gisteravond naar een onvoorstelbaar mooi ballet geweest, "het zwanenmeer" echt om nooit te vergeten. Het verhaal is wonderbaarlijk goed uitgebeeld in dans en je hoorde dan ook menig vrouw een traantje wegslikken. Heel bijzonder om meegemaakt te hebben!
En nadat we terug waren op de Arcadia werd er dan ook in de crewbar met vol lof over gesproken. Over de hele dag eigenlijk! Rusland was voor ons, Isaac en mijzelf, ook een heel spektakel... In de morgen hebben we lekker rustig aan gedaan, je kent het wel:p en rond 11 uur wilde we van de boot af, nou... Russen willen niemand in hun land! Het duurde anderhalf uur tot we door de beveiliging heen waren! Toen we dat eindelijk overleeft hadden waren er geen taxi's of iets wat daarop leek. We besloten dus maar te gaan lopen. Onderweg werden we bijna berooft door de maffia en aangevallen door een pitbull! Nah, dat overdreef ik een beetje, maar zo ongeveer was het wel!
Toen we in ons beste rus gevraagd hadden waar we heen konden en hoe kwamen we in de bus 7 terecht. Die ons bracht naar het raadhuis plein. Ontzettend indrukwekkend! En de nodige foto's zijn ook weer gemaakt! Na een heel eind door St. Petersburg gelopen te hebben en de laatste souvenirtjes te hebben gekocht waren we wat hongerig. Dit is het punt waarop ik jullie me laatste reisverslag heb gestuurd. In een sushi restaurant! De wifi was goed, maar de sushi nog veel beter! Yummmm! Soms heb je dat gewoon even nodig, ongeacht de kosten:p zoals algemeen bekend is Rusland nogal... Naja, niet goedkoop! Maar nu geniet ik er nog maar lekker van, over een weekie word alles weer stukke duurder, dus... Doen wat niet later kan zullen we maar zeggen! Hahahaha....
Na de sushi was het tijd om te gaan, want 6:50 pm was verzameltijd voor het ballet! Dus 4 uur uiterlijk moesten we bij de bus zijn. Maar goed, Isaac kon het niet laten om nog de nodige foto's overal van te maken, dus kwart over 4 bij de bus. De 7 kwam er gelijk aan dus dat was prachtig! Een half uur later zouden we dan bij de terminal halte zijn en ons klaarmaken, zeeën van tijd! Nee... Dat ging dus niet zo, maar zo: kwart over 4 bij de bus, bus 7 was daar en wij gaan erin. Even checken in ons beste Russisch of dit de goede bus was, nou dat was het dus niet.... Zeiden ze. Nou, ik begreep er echt helemaal niks van! Bus 7 heen is toch ook bus 7 terug, dat is toch logisch?! Maar ik was even vergeten dat we in Rusland waren:s dus na 3 kwartier disscuseren met een mevrouw, terwijl de buschauffeur gewoon doorreed raakte we steeds verder weg van waar we wilde zijn, dachten we... Dus toen zijn we maar uitgestapt, inmiddels kwart over 5 denken we in de goeie bus te zitten. Bus 9, snappen jullie het nog? En daar was onze reddende engel! Een engels sprekende rus! Woehoeeeeeeeee! Inderdaad deze bus zou gaan waar wij heen moesten, maar waarom zijn we niet gewoon met de 7 gegaan, vraagt de man. Dus wij uitleggen wat ons allemaal overkomen was en de man moest lachen. En toen wij vroegen of we 6 uur op het schip zouden halen begon hij nog harder te lachen! Nou kun je je voorstellen dat ik op het moment helemaal in de stress raak?! Deze bus zou er een uur over doen, ipv het half uur dat bus 7 er over doet.
Joepie....
Maar goed. 6 uur bij de bushalte, rennen naar het schip, ongeveer 15 min, (ja, ik heb 15 minuten volle snelheid gerent, na een hele dag rondlopen!!!!) en dan, shit! Weer een lange rij voor beveiliging, maar Isaac: "today is the day, I don't do lines!" dus, zoals een man beaamt houd hij zich aan zijn woord en stapt voorin de rij, waardoor alle passagiers een beetje dommig naar hem staren, tot ze realiseren dat hij voor aan het dringen is en dat de domheid overslaat in pure woede.... Ik durf dus niet meer en sluit netjes achter aan (ik heb inmiddels nog een half uur voor het ballet...) maar Isaac stormt naar me toe, pakt me hand en begint te roepen, "PERSONEEL, PERSONEEL!" nou ik kon we door de grond zakken... Maar binnen 5 minuten waren we in onze cabin's en heb ik me super tempo omgetoverd van een ramptoerist naar een ballerina, ja... Ik weet wel dat ik zelf niet zo lenig ben, maar moet toch een beetje in de stemming komen! En ja hoor, kwart voor 7 zijn wij als eerste bij de bus om naar "het zwanenmeer" te gaan! Wat een prestatie!
En de show was zoals ik al zei spectaculair! Ons verhaal van de dag was een grote hit in de crewbar en tot de dag van vandaag praat iedereen, inclusief boze gasten, er nog over! Hahahaha, vifa la Russia!
Na de crewbar kwam Isaac voor de verandering is in mijn cabin overnachten... "Ik jo ban jo..." "ik ook van jou..." en zo kwam er een eind aan deze fantastische dag.
Vandaag moest ik alleen in de ochtend werken. Vol vol vol, vanwege mijn beste seminar ooit. En eindelijk, I'm back in the game! Leuk geld voor een ochtendje werken, maar toen ging het serieuze werk beginnen... Erg tegenop gezien, maar als ik dit schrijf is het grootste deel gebeurd.
9 maanden in 1 koffer, 1 trolly en 4 tassen... En mam... Kun je een nog een lege trolly meenemen:p, ik geloof dat ik een maandje tekort kom:p...
Na ik zit nu wel te grappen, maar dat is omdat Isaac me net kwam opvrolijken. De eerste regel in deze blog is van voordat hij kwam. Ik vond het moeilijk om me kamertje zo leeg te schrapen... Alles van de muren, uit de kast, van de kast, van het bureau... Zo kaal is deze kamer nog nooit geweest. Wel is het lekker om alleen te zijn. Me spullen staan gewoon lekker overal en nergens en hoef met niemand rekening te houden.
Ook kan ik lekker uiteten voor al het geld dat ik gevonden heb! 20 dollar, 15 pond en nog een beetje! Ik zeg op die leminex ermee en op naar de grill! Hihihi...
Maar dat stond al geplant, maar een beetje extra money is altijd goed:)
Tijdens ons laatste dinertje (voorlopig) ga ik hem iets geven wat hij pas open mag maken als ik weg ben. Dan heeft het meer waarden... Zoals ik al zei heb ik hem een brief geschreven. Iets was ik niet kon verwoorden heb ik af laten drukken. Een mooi aandenken van ons samen:) ook gaan we tijdens deze laatste date maar is telefoonnummers en email adressen uitwisselen, word wel eens tijd denken jullie ook niet:p! Ja, haha, grappig...
Naja, jullie weten wat ik bedoel!
En dan morgen ben ik in Helsinki, mijn allerlaatste poort voor dit spectaculaire avontuur.
Ik ga hier is even lekker van genieten, en in een volgend blog zal ik jullie vertellen of dit een nieuwe vakantie bestemming is of niet! Haha....
Een hele dikke kus vanuit Rusland!
Niets dan liefs, jullie Tess
-
11 Juni 2012 - 15:38
Lioba:
Hoi Tes, nog even op de valreep, sta al op het punt naar huis te gaan. Had al weg moeten zijn maar ben te nieuwsgierig naar jouw verhaal. Wat een spanning allemaal weer, zou best handig zijn als je ook russisch kan spreken. Lang leve de engels sprekende buschauffeur. Bijzonder bij het ballet, weer een mooie herinnering erbij ... met extra avontuurlijk verhaal natuurlijk. Nou Tes ga maar lekker je spullen pakken en genieten van de laatste avontuurtjes met Isaac dan wachten wij rustig tot je komt vrijdag. Afscheid nemen is nooit leuk maar denk maar aan het weerzien hier in Huizen en omstreken, dat vrolijkt je misschien wel een beetje op. Succes met alle laatste lootjes en tot gauw! Klinkt goed he! Liefs Lioba
-
11 Juni 2012 - 15:38
Lioba:
Hoi Tes, nog even op de valreep, sta al op het punt naar huis te gaan. Had al weg moeten zijn maar ben te nieuwsgierig naar jouw verhaal. Wat een spanning allemaal weer, zou best handig zijn als je ook russisch kan spreken. Lang leve de engels sprekende buschauffeur. Bijzonder bij het ballet, weer een mooie herinnering erbij ... met extra avontuurlijk verhaal natuurlijk. Nou Tes ga maar lekker je spullen pakken en genieten van de laatste avontuurtjes met Isaac dan wachten wij rustig tot je komt vrijdag. Afscheid nemen is nooit leuk maar denk maar aan het weerzien hier in Huizen en omstreken, dat vrolijkt je misschien wel een beetje op. Succes met alle laatste lootjes en tot gauw! Klinkt goed he! Liefs Lioba
-
11 Juni 2012 - 15:39
Lioba:
Wat leuk zeg zo'n dubbel bericht en ik ben ook nog de eerste, hmmmmmmmmmm! -
11 Juni 2012 - 17:14
Caroline:
He liefste Tess,
Wat een avontuur hebben jullie weer beleefd in dat streng beveiligde Rusland. Na een dag rondwandelen, is al zeer vermoeiend de onnodige stress van de verkeerde bus wat achteraf toch niet zo was. Was die 7 wel gewoon de goede. Hadden jullie nog bijna de boot gemist. Gelukkig was Isaac zo bijdehand om alles snel te laten verlopen, en jullie als personeel jullie rechten liet gelden, wat weer een hoop boze blikken opleverde. Maar jullie waren op tijd en daar gaat het om alleen op een iets andere manier als normaal, het bracht wel weer de nodige hilariteit in de crewbar en werd er uit en te na over gesproken, ook door de boze gasten haha. Gewoon boven gaan staan Tess anders had je als ramptoerist naar het Zwanenmeer gegaan en nu ging je toch maar mooi als ballerina. Fijn dat jullie zo hebben genoten samen van deze prachtige voorstelling. En dan toch helaas het moment van de waarheid. 9 maanden aan spullen in gaan pakken. Dat valt niet mee helaas. En komen er zoveel mooie herinneringen aan jou voorbij. Maar deze neem je mee in je hart Tess en die neemt niemand jou meer af. Wel fijn dat jou paps en mams je opkomen halen anders had je dat zelf allemaal mee moeten sjouwen. Want je hebt zelfs nog een extra trolley nodig. Gelukkig komt jouw broer ook mee om je te helpen sjouwen, haha.
Maar ik weet als geen ander hoe het voelt om je spullen in te moeten gaan pakken en het vertrouwde achter te moeten laten. Ik weet nog goed dat ik met Eric ging samenwonen en m'n kamer moest leegruimen. Tranen met tuiten en oma zei toen tegen me je kan ook gezellig hier blijven wonen samen met Eric, altijd goed. Heel lief bedoeld van oma. Maar dat wilde ik toch ook niet. Ik wilde toch wel graag met Eric een eigen plekje op gaan bouwen. Dus kon ik na oma's lieve woorden weer een beetje lachen door m'n tranen heen. Weet hoe je je voelt bij deze moeilijke momenten. Maar aan het einde van deze week zul je ook al jouw dierbaren weer in je armen kunnen sluiten, hoe mooi zal dit voor jou en ons allemaal zijn. Denk daar maar aan als je je deze laatste week af en toe verdrietig voelt. Ook het afscheid van Isaac zal erg moeilijk voor je zijn. Maar geen afscheid voor altijd moet je maar denken. Hier de laatste spannende dagen voor de examenuitslag. Hoop zo op goede berichten, duimen maar! Vandaag weer gewoon gewerkt, was lekker druk. Nu voor deze week alleen nog morgen werken en dan voor de rest van de week vrij. Want donderdag heb ik vrij genomen om Tanja mentaal te ondersteunen tijdens het lange wachten tot het spannende telefoontje, afwachten dus. Je hoort het ok, sturen je een sms'je. Nou lieffie doe rustig aan en denk aan jezelf. Je zit wel lekker volgeboekt, geeft je goede afleiding.
Dikke knuffels van mij xxxxxxxxxxxxxxx
love you Caroline -
11 Juni 2012 - 23:04
Sylvana:
Lieve Tessa!!
Dit is misschien wel mijn laatste verhaal op jouw blog. Wat gek zal dat zijn. Geen mail meer van jou met allemaal bijzondere avonturen. Met vooral heel erg veel humor opgeschreven. Genoten heb ik ervan. En wat heb je ontzettend veel mee gemaakt en gezien. Dat zien sommige mensen in hun hele leven niet, al worden ze 95 jaar!! En dat heb jij toch allemaal maar mogen beleven!
Heerlijk voorlopig even uitrusten in Huizen. Vele verhalen vertellen en mensen opzoeken. Hoe het straks allemaal verder gaat........ Vol spanning wachten wij af. Komt allemaal goed!!
Lekker iedereen hier weer even on je armen sluiten, wij kunnen niet wachten. Nog een paar dagen werken en genieten. Eerst nog de examenuitslag van Jessy en Jill (ook feest!!)
Heel veel liefs en hou je haaks, tot knuffels!!!!
Xxxxxxxx Sylvana -
12 Juni 2012 - 08:11
Mama:
Dag prachtige ballerina/ramptoerist, het maakt niet uit hoe je eruit ziet. Je blijft een prachtig mens. En echt lieverd, als je niet meer weet wat je moet doen: schrijf dan een boek. Het ene verhaal is nog mooier en grappiger, dan het andere. Iedereen geniet ervan, we zullen dit zeker gaan missen. Maar zoals Ome Jan al zei, misschien kun je gewoon een blog in de lucht houden zodat iedereen z'n wel en wee erop kan zetten en we met elkaar op de hoogte blijven van alles. Hier gaat alles goed, lekker druk aan het werk. Ik ben gewoon een beetje zenuwachtig en onrustig in mijn lijf over alles wat komen gaat deze week. Zo'n belangrijke week voor alletwee mijn kindjes. Ik zal een extra tas voor je meenemen hoor, komt goed en met elkaar kunnen we natuurlijk jouw 9 maanden van het schip naar de auto brengen. Het zal gek voor je zijn. Lieverd, sterkte met alles maar bovenal nog lekker genieten van alles en iedereen op de Arcadia. Tot vrijdag!!!!! Wat heerlijk om dat zo te kunnen schrijven. Ik hou van je. Dikke kus en knuffels van mij -
12 Juni 2012 - 08:43
Papa:
Elke morgen wanneer ik de computer opstart, ga ik eerst kijken waar het schip is en dan naar je blog. Om te lezen wat iedereen schrijft. Jouw verhalen lees ik al op de bb. Vanmorgen kreeg ik zo'n warm gevoel (heel bijzonder, want het is hier iets boven de 10 graden, haha).... ik kreeg dus een warm gevoel omdat er stond: today's location Helsinki; next location Zeebrugge. In gedacht las ik er ook nog bij: 'onze beste Ionitheramist en assistant SPA manager gaat hier van boord'. Voor mij een fantastisch gevoel. Jij weer thuis. Voor jou ligt het natuurlijk anders: between 2 worlds. Dochter, mocht dit het laatste verhaal worden van deze blog dan wil ik je hartelijk bedankten voor de fantastische verhalen. Het zal nog even duren na vrijdag voor ik mn routine van elke keer kijken kwijt ben, haha. Maar ik heb jou! Tot vrijdag xxxxx -
12 Juni 2012 - 09:12
Opa En Oma.:
Lieve mooie wereld Kleindochter.
Wat een mooi en vooral spannend verhaal weer vanuit Rusland,en ook nog bijna te laat voor het Zwanenmeer waar jullie met z'n 2tjes zo graag naar toe wilden.
Gelukkig maar dat jullie die engelstalige Rus tegen kwamen,zodat je toch nog op tijd aan boord was om je om te kleden als mooie ballerina ,maar dat heb jij toch niet nodig met je mooie koppie!!! ha ha.
En nu dan 9 maanden in je koffer en een lege cabin zonder foto;s aan de wand van je stapelbedje,maar die ga je nu maar boven je eigen bed hangen als je weer thuis bent Tess ,dan kan je af en toe even weg zwijmelen en denken aan die hardwerkende en mooie romantische tijd op de cruise boot ,,Arcadia,,.
Ja lieverd, bijna is het zover nog 3 nachtjes slapen als dat lukt ,dan is het tijd om afscheid te nemen van je team,en Isaac maar wie weet zien jullie elkaar op een volgende cruise weer.
Geniet nu nog maar van de laatste dagen,hopenlijk krijg je veel gasten die nog een heerlijke behandeling van je willen in de spa,want na Helsinki komen er nog 2 zeedagen voordat je in Zeebrugge aankomt dus kunnen de gasten toch niet van boord,wie weet krijg je extra ,money, van ze!!!
Dag lieve schat, succes met alles ik ga nog 3 kruisjes zetten op de kalender dan is het zover,en kom je weer richting ,,Huizen,,hopenlijk gaat de zon dan een beetje schijnen want het weer wil nog niet zo in Nederland.
Dikke knuffels van ons.
Hvj, XXxxxxx Oma.
ps,,.hoop zo dat je donderdag een smsje krijgt van Jessy en Tanja dat ze geslaagd zijn ,is het dubbel feest vrijdag wat een spannende week.!!!!.
-
14 Juni 2012 - 07:54
Tanja:
Lieve Tes,
Door alle drukte had ik 13 blogs gemist. Inmiddels ben ik bij dit blog en dus de laatste 2! Ik weet niet of je deze en mijn vorige reacties eigenlijk nog wel terugleest? Denk op dit moment natuurlijk niet, omdat je nog aan t werk bent en veel tijd wilt doorbrengen met Isaac en de rest van de crew. Misschien lees je ze later nog terug als je thuis bent. In je laatste blog zal ik uitgebreid vertellen hoe het nu met mij gaat en wat er de laatste tijd allemaal gebeurt is (veel!). Haha je bent echt sushi verslaafd he!:P Ik heb het nog nooit gegeten eigenlijk dus geen idee hoe het is. Haha als ik aan Rusland denk denk ik even aan het songfestival. Weet niet of je daar iets van meegekregen hebt, maar daar gingen (5) oude (huis)vrouwtjes (vgm) zingen 'come on and dance, come on let's dance, ai ai ai, everybody dance' en dan zo'n dansje erbij, hilarisch! Ze zijn nog 3e geworden ook. Zo raar met die bus 7.. Misschien zaten jullie dan toch goed ofzo? Haha handig dat personeel roepen. Haha ondanks zoveel stress toch nog met zn 2 als eerste bij de bus. Haha ik jo ban jo en iek gou van hou, super lief. Wo lekker zeg dat extra gevonden geld! Haha weet niet of je nou echt telefoonnummers en e-mailadressen bedoelt, maar is idd handig, haha. xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
